Blog

10.01.2025

Rodzaje kar porządkowych w pracy i prawa pracownika

Każdy pracownik ma swoje prawa, ale również obowiązki, które musi wypełniać zgodnie z regulaminem firmy. W sytuacjach, gdy dochodzi do naruszenia tych zasad, pracodawcy mają prawo stosować kary porządkowe. Kary te mają na celu utrzymanie porządku i dyscypliny w miejscu pracy, warto więc wiedzieć, jakie są ich rodzaje oraz zasady ich stosowania. Jakie uprawnienia przysługują osobom, które zostały ukarane? Kiedy kara porządkowa jest uzasadniona, a kiedy narusza prawa zatrudnionych? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w poniższym artykule.

Z tego artykułu dowiesz się...

  • jakiego rodzaju kary porządkowe dla pracowników przewiduje Kodeks pracy,

  • jakie są zasady ich stosowania, których pracodawca musi przestrzegać,

  • za jakie przewinienia można stosować kary porządkowe,

  • jakie prawa przysługują pracownikowi, na którego nałożono karę porządkową,

  • jak odwołać się od niesłusznie nałożonej kary porządkowej,

  • jaki wpływ kary porządkowe mają na zatrudnienie i dokumentację pracownika.

Czym jest kara porządkowa dla pracownika?

Kara porządkowa to forma odpowiedzialności dyscyplinarnej, która ma na celu ukaranie pracownika za naruszenie obowiązków pracowniczych. Jest ona regulowana przez Kodeks pracy, a jej zastosowanie ma charakter represyjno-wychowawczy, co oznacza, że ma na celu nie tylko ukaranie, ale także poprawę zachowania pracownika.

Kary porządkowe pełnią ważną rolę w utrzymaniu dyscypliny w miejscu pracy. Dają one pracodawcy możliwość reagowania na niewłaściwe zachowania bez konieczności podejmowania drastycznych kroków, jak rozwiązanie umowy o pracę.

Jakie przepisy regulują kwestie kar porządkowych dla pracowników?

Kwestie kar porządkowych dla pracowników w Polsce regulowane są przede wszystkim przez Kodeks pracy, a szczególnie przez artykuły 108 do 112. Przepisy określają trzy podstawowe rodzaje kar porządkowych, które pracodawca może nałożyć na pracownika, w tym dwie kary niepieniężne oraz jedną pieniężną:

Pracodawca ma obowiązek przestrzegania określonych procedur przed nałożeniem kary. Powinien poinformować pracownika o nałożonej karze oraz umożliwić mu przedstawienie swojego stanowiska. Ważne jest, aby kara była uzasadniona i zgodna z przepisami prawa.

Przepisy te mają na celu zapewnienie sprawiedliwości i przejrzystości w procesie dyscyplinarnym, a także ochronę praw pracowników. Pracodawcy nie mogą stosować kar arbitralnie ani wprowadzać dodatkowych form kar poza tymi określonymi w Kodeksie pracy.

Rodzaje kar porządkowych przewidziane w Kodeksie pracy

Jak już wspomnieliśmy, Kodeks pracy w Polsce przewiduje trzy rodzaje kar porządkowych, które mogą być stosowane przez pracodawców w przypadku różnych rodzajów naruszenia obowiązków pracowniczych. Katalog kar porządkowych ma charakter zamknięty, co oznacza, że pracodawca nie może stosować innych kar niż te wymienione w Kodeksie pracy.

Kary niemajątkowe (upomnienie i nagana) są stosowane głównie jako środki wychowawcze, podczas gdy kara pieniężna wiąże się z uszczerbkiem majątkowym dla pracownika. Za jedno przewinienie pracownik może być ukarany tylko jedną karą porządkową; kumulowanie kar za to samo naruszenie jest zabronione.

Upomnienie

Upomnienie jest najłagodniejszą formą kary porządkowej. Może być stosowane w przypadku mniej poważnych przewinień, takich jak:

  • nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w pracy,

  • nieprzestrzeganie regulaminu pracy,

  • opóźnienia w rozpoczęciu lub zakończeniu pracy,

  • nieprzestrzeganie przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności,

  • nieprzestrzeganie zasad współżycia społecznego w miejscu pracy.

Upomnienie może być udzielane ustnie lub w formie pisemnej, z wpisem do akt osobowych pracownika. W przypadku formy pisemnej dokument powinien zawierać datę, opis przewinienia oraz podpisy obu stron.

Nagana

Nagana jest surowszą karą niż upomnienie i stosuje się ją w przypadku poważniejszych wykroczeń. Może być nałożona za:

  • uporczywe nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych,

  • stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości,

  • inne poważne naruszenia obowiązków pracowniczych.

Nagana również może być udzielana ustnie lub pisemnie, a jej konsekwencje są podobne do upomnienia.

 

💡Przeczytaj także: Badanie alkomatem w pracy – prawa pracodawcy i pracownika

Kara pieniężna

Kara pieniężna jest najbardziej dotkliwą formą kary porządkowej i stosuje się ją w skrajnych przypadkach, takich jak:

  • nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy,

  • naruszenie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych,

  • spożywanie alkoholu w czasie pracy.

Kara pieniężna jest traktowana jako środek dyscyplinujący, a wpływy z niej muszą być przeznaczane na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy. Warto zaznaczyć, że kara pieniężna nie może być nałożona równocześnie z innymi karami za to samo przewinienie.

Wysokość kar pieniężnych

Kara pieniężna za jedno przewinienie lub za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności nie może przekraczać jednodniowego wynagrodzenia pracownika. Całkowita kwota kar nałożonych w danym miesiącu nie może przekroczyć dziesiątej części wynagrodzenia netto, które pracownik otrzymuje po potrąceniach.

Wpływy z nałożonych kar pieniężnych muszą być przeznaczone na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy w miejscu zatrudnienia.

Kiedy można stosować kary porządkowe?

Kary porządkowe w Kodeksie pracy mogą być stosowane w ściśle określonych sytuacjach, które związane są z naruszeniem obowiązków pracowniczych. Aby można było zastosować karę porządkową, muszą być spełnione dwie przesłanki.

  • Naruszenie obowiązków pracowniczych:

    • nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy,

    • naruszenie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) oraz przepisów przeciwpożarowych,

    • opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia,

    • stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy.

  • Wina pracownika: Odpowiedzialność porządkowa wymaga stwierdzenia winy pracownika, która może być umyślna lub nieumyślna. W praktyce najczęściej stosuje się kary za winę umyślną.

Zasady stosowania kar porządkowych

Pracodawca może nałożyć na pracownika jedynie trzy rodzaje kar porządkowych, które są ściśle określone w Kodeksie pracy. Inne formy karania, takie jak dowolne potrącenia z wynagrodzenia, są zabronione i stanowią wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Kary porządkowe mogą być stosowane tylko w przypadku naruszenia konkretnych obowiązków, które wymieniliśmy wyżej.

Dodatkowo stosuje się kilka zasad, mających na celu zapewnienie sprawiedliwego stosowania kar porządkowych:

  • Czas nałożenia kary: Pracodawca ma dwa tygodnie od momentu uzyskania informacji o naruszeniu obowiązku pracowniczego na nałożenie kary, a maksymalny czas to trzy miesiące od samego zdarzenia. Po tym okresie kara nie może być już nałożona.

  • Poinformowanie pracownika: O zastosowanej karze pracodawca musi powiadomić pracownika na piśmie, wskazując przyczynę i datę naruszenia.

  • Możliwość obrony: Pracownik ma prawo do obrony przed nałożeniem kary, co oznacza, że pracodawca powinien wysłuchać jego wyjaśnień przed podjęciem decyzji.

Pracodawca nie jest zobowiązany do stosowania kar porządkowych; ma prawo ocenić sytuację i zdecydować, czy kara jest konieczna. W przypadku niewłaściwego zastosowania kar grozi mu odpowiedzialność prawna za naruszenie praw pracowniczych.

Prawa pracownika w przypadku nałożenia kary porządkowej

Kiedy pracodawca decyduje się na nałożenie kary porządkowej na pracownika, ten ma określone prawa, które są chronione przez przepisy Kodeksu pracy.

  • Prawo do informacji: Pracownik ma prawo być informowany o nałożonej karze w formie pisemnej. W zawiadomieniu powinien znaleźć się opis przewinienia, data popełnienia wykroczenia oraz rodzaj zastosowanej kary.

  • Prawo do obrony: Przed nałożeniem kary, pracodawca zobowiązany jest do wysłuchania pracownika. Jeśli pracownik jest nieobecny, termin nałożenia kary ulega zawieszeniu do momentu jego powrotu do pracy.

  • Prawo do zgłoszenia sprzeciwu: Pracownik ma prawo wnieść sprzeciw wobec nałożonej kary w ciągu 7 dni od jej otrzymania. Pracodawca powinien rozpatrzyć ten sprzeciw, a decyzję o jego uwzględnieniu lub odrzuceniu powinien podjąć w odpowiednim terminie.

  • Możliwość uchwały kary: Jeżeli sprzeciw zostanie uwzględniony przez pracodawcę lub kara zostanie uchylona przez sąd pracy, to pracodawca jest zobowiązany do usunięcia z akt osobowych pracownika wszelkich dokumentów związanych z ukaraniem.

  • Ochrona przed dyskryminacją: W przypadku, gdy kara została nałożona w sposób dyskryminujący (np. tylko wobec jednego pracownika z grupy), może to prowadzić do jej unieważnienia przez sąd pracy.

  • Terminy nałożenia kary: Kara porządkowa nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od momentu, w którym pracodawca dowiedział się o naruszeniu, oraz po 3 miesiącach od samego zdarzenia.

Jak odwołać się od niesłusznie nałożonej kary porządkowej

Pracownik ma 7 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o nałożeniu kary, aby wnieść sprzeciw. Po upływie tego terminu traci prawo do odwołania się. Zgłoszenie sprzeciwu powinno odbyć się w formie pisemnej, co ułatwi udowodnienie jego złożenia w przypadku sporu. Można również złożyć sprzeciw ustnie, jednak w takim przypadku trudniej będzie udowodnić, że został on złożony w terminie.

W piśmie należy wskazać powody, dla których pracownik nie zgadza się z nałożoną karą. Może to obejmować:

  • naruszenie przez pracodawcę procedur przy nakładaniu kary,

  • brak podstaw do nałożenia kary,

  • niewłaściwe określenie naruszenia obowiązków.

Pracodawca ma 14 dni na rozpatrzenie sprzeciwu i poinformowanie pracownika o swojej decyzji. Może on uznać sprzeciw lub go odrzucić. Jeśli sprzeciw zostanie uwzględniony, kara zostaje anulowana, a wszelkie wzmianki o niej usunięte z akt osobowych. W przypadku odrzucenia sprzeciwu pracodawca jest zobowiązany do pisemnego poinformowania pracownika o tej decyzji oraz o przysługującym mu prawie do dalszego odwołania się do sądu pracy.

Jeżeli sprzeciw zostanie odrzucony, pracownik ma prawo w ciągu 14 dni od otrzymania informacji o tej decyzji wystąpić do sądu pracy z powództwem o uchylenie zastosowanej kary. Ważne jest, aby przed wniesieniem pozwu do sądu wyczerpać wszystkie możliwości odwołania się do pracodawcy, co oznacza wcześniejsze złożenie sprzeciwu. Sąd pracy bada jedynie legalność nałożonej kary i nie ma możliwości zmiany jej rodzaju. Jeżeli kara zostanie uchylona, pracodawca musi zwrócić równowartość nałożonej kary pieniężnej.

Wpływ kary porządkowej na zatrudnienie i dokumentację

W przypadku poważnych naruszeń obowiązków pracowniczych, pracodawca może zdecydować się na zwolnienie dyscyplinarne, zgodnie z art. 52 Kodeksu pracy. Kara porządkowa nie jest jednak równoznaczna z rozwiązaniem umowy, ale może stanowić podstawę do podjęcia takiej decyzji w przyszłości.

Nałożenie kary porządkowej powinno być udokumentowane w aktach osobowych pracownika. Pracodawca jest zobowiązany do sporządzenia pisemnego zawiadomienia o karze, które powinno zawierać przyczyny jej nałożenia oraz datę przewinienia. Tego rodzaju dokumentacja jest istotna w przypadku ewentualnych sporów prawnych.

Kara porządkowa zostaje uznana za niebyłą po upływie roku nienagannej pracy pracownika. Oznacza to, że jeśli pracownik przez ten czas nie otrzymał żadnej nowej kary porządkowej, odpis zawiadomienia o ukaraniu oraz inne dokumenty związane z karą muszą zostać usunięte z akt osobowych. W przypadku nałożenia nowej kary w ciągu roku, termin nienagannej pracy zaczyna biec na nowo od daty nałożenia tej nowej kary.

W przypadku uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę lub uchylenia kary przez sąd pracy, wszelkie wzmianki o karze powinny zostać usunięte z akt osobowych pracownika.