Blog

18.11.2025

Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia – ile wynosi, jak długo jest wypłacany i kto za to odpowiada?

Choroba często przychodzi niespodziewanie, bez względu na to, jaka jest Twoja sytuacja życiowa czy zawodowa. Niestety może się zdarzyć, że w momencie, gdy wygaśnie Twoja umowa o pracę, dalej będziesz walczyć o zdrowie. Czy jednak zakończenie stosunku pracy równa się ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego? Czy musisz pożegnać się z zasiłkiem? Na szczęście prawo pracy Cię chroni. Dowiedz się, jak to dokładnie wygląda!

Zasiłek po ustaniu zatrudnienia – co z ubezpieczeniem chorobowym, gdy już nie pracujesz?

Zakończenie umowy o pracę w trakcie choroby potrafi wywołać więcej stresu niż sama gorączka. W jednej chwili tracisz zatrudnienie, a w drugiej zastanawiasz się, czy oprócz zdrowia nie stracisz też prawa do świadczeń. Na szczęście nie zawsze tak to działa.

Choroba tuż przed końcem trwania umowy

Jeśli zachorujesz jeszcze w trakcie trwania umowy, przysługuje Ci zasiłek chorobowy tak długo, jak trwa Twoja niezdolność do pracy, nawet jeśli w międzyczasie umowa wygaśnie. Prawo do świadczenia nie jest jednak bezterminowe – zasiłek można pobierać maksymalnie przez 182 dni, a w przypadku ciąży lub gruźlicy – do 270 dni. Innymi słowy, nie zostajesz bez wsparcia, tylko dlatego, że Twój kontrakt się skończył.

Choroba tuż po zakończeniu zatrudnienia

Druga sytuacja wygląda nieco inaczej. Choroba pojawia się już po zakończeniu zatrudnienia. Wtedy też możesz otrzymać zasiłek chorobowy, ale pod warunkiem, że niezdolność do pracy powstała w ciągu 14 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego (lub do 3 miesięcy, jeśli to choroba zakaźna). W tym przypadku zasiłek wypłaca już nie pracodawca, a ZUS, który przejmuje obowiązki związane z Twoim zabezpieczeniem. Tutaj zasiłek również przysługuje przez maksymalnie 182 dni, a przy ciąży lub gruźlicy – do 270 dni.

Utrata pracy nie zawsze oznacza utratę prawa do zasiłku. Prawo chroni osoby, które znalazły się w trudnej sytuacji zdrowotnej, niezależnie od tego, czy choroba przyszła w trakcie, czy tuż po zakończeniu umowy.

Kto wypłaca zasiłek chorobowy po ustaniu stosunku pracy?

Kiedy masz jeszcze status zatrudnionego, sprawa jest prosta. Za wypłatę zasiłku chorobowego odpowiada pracodawca (jeśli firma zatrudnia powyżej 20 osób) albo ZUS (gdy firma jest mniejsza). Jednak po ustaniu umowy wszystko się zmienia. Nie ma już tytułu do ubezpieczenia, więc obowiązki związane z wypłatą świadczenia przejmuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Oznacza to, że po zakończeniu zatrudnienia zawsze to ZUS wypłaca zasiłek chorobowy, niezależnie od wielkości firmy, w której wcześniej pracowałeś. Pracodawca w takiej sytuacji, po wystawieniu świadectwa pracy, nie ma już żadnego udziału w przekazywaniu pieniędzy, a jego rola ogranicza się do wystawienia zaświadczenia Z-3 (tzw. ZUS Z3 zawiera informacje o wynagrodzeniu potrzebnej do obliczenia wysokości świadczenia). W skrócie:

  • Podczas trwania umowy: zasiłek wypłaca pracodawca lub ZUS (w zależności od liczby zatrudnionych osób).

  • Po rozwiązaniu umowy: zasiłek wypłaca wyłącznie ZUS.

Więc jeśli choroba przeciągnie się poza koniec umowy, pieniądze dalej będą wpływać, tylko z innego źródła.

Kiedy tracisz prawo do zasiłku chorobowego?

Prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia nie jest bezterminowe. Możesz je stracić, jeśli nie spełniasz określonych warunków albo pojawią się okoliczności, które wykluczają wypłatę świadczenia.

Zasiłek nie przysługuje, jeśli:

  • niezdolność do pracy powstała później niż 14 dni po ustaniu zatrudnienia (lub po 3 miesiącach – w przypadku choroby zakaźnej),

  • masz inny tytuł do ubezpieczenia chorobowego, na przykład rozpoczniesz nową pracę, założysz działalność gospodarczą lub zarejestrujesz się jako osoba bezrobotna,

  • pobierasz emeryturę lub rentę,

  • nie dostarczysz zwolnienia lekarskiego w terminie (czyli nie później niż w ciągu 7 dni od jego wystawienia),

  • odmówisz poddania się badaniu lekarskiemu lub nie stawisz się na wezwanie ZUS-u,

  • utracisz prawo do świadczenia z powodu nadużycia, np. gdy chorobowe wykorzystasz niezgodnie z jego celem.

Warto też pamiętać, że prawo do zasiłku chorobowego jest powiązane z tzw. okresami składkowymi i nieskładkowymi, czyli z czasem, w którym opłacane były składki na ubezpieczenie społeczne lub gdy prawo to było zawieszone. Niektóre przerwy w zatrudnieniu, takie jak urlop bezpłatny czy urlop wychowawczy, nie są wliczane do okresu, w którym trwa ubezpieczenie chorobowe. Oznacza to, że jeśli choroba pojawi się w czasie takiej przerwy, zasiłek chorobowy nie przysługuje, ponieważ w tym okresie nie podlega się ubezpieczeniu.

Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia ma chronić w sytuacji, gdy naprawdę nie możesz pracować z powodów zdrowotnych. Jeśli jednak pojawi się nowy tytuł do ubezpieczenia albo nie dopełnisz formalności, ZUS może wstrzymać wypłatę świadczenia.

Ile wynosi zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia?

Wysokość zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia zależy od sytuacji ubezpieczonego i od tzw. podstawy wymiaru zasiłku. To nie jest po prostu procent od pensji, ale od średniego wynagrodzenia z ostatnich miesięcy pracy. Zasiłek zazwyczaj wynosi 80% podstawy wymiaru, również w czasie pobytu w szpitalu, ale są wyjątki, gdy otrzymasz więcej.

100% podstawy wymiaru, jeśli niezdolność do pracy wynika z:

  • wypadku przy pracy lub w drodze do pracy albo z pracy,

  • choroby zawodowej,

  • choroby przypadającej w czasie ciąży,

  • badań i zabiegów związanych z oddawaniem komórek, tkanek lub narządów.

Podstawę wymiaru stanowi średnie miesięczne wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli zatrudnienie trwało krócej, ZUS przyjmuje średnią z pełnych miesięcy pracy. Od tej kwoty odejmuje się 13,71% (składki na ubezpieczenia społeczne).

Przykład: jeśli przed zakończeniem umowy wynagrodzenie wynosiło 5000 zł brutto, podstawa zasiłku to 4314,50 zł (po potrąceniu składek). Dzienna stawka zasiłku wyniesie więc ok. 115 zł przy 80% podstawy.

Warto pamiętać, że podstawa zasiłku nie może przekroczyć 100% przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału. W drugim kwartale 2025 roku wyniosło ono 8748,63 zł, więc nawet osoby zarabiające więcej otrzymają świadczenie obliczone właśnie od tej kwoty. Tak więc wysokość zasiłku po ustaniu zatrudnienia zależy od wcześniejszych zarobków, ale zawsze mieści się w granicach wyznaczonych przez ZUS.

Jak długo można pobierać zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia?

Kiedy choroba przedłuża się, naturalne jest pytanie, jak długo można liczyć na wsparcie finansowe z ZUS. Prawo wyznacza w tym zakresie konkretne ramy czasowe. Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia można pobierać przez maksymalnie 182 dni, czyli przez nieco ponad pół roku. Istnieją jednak wyjątki. Jeśli niezdolność do pracy wynika z gruźlicy lub przypada w okresie ciąży, okres zasiłkowy wydłuża się do 270 dni.

Warto pamiętać, że ten limit dotyczy całego okresu choroby, bez względu na to, czy część zwolnienia przypadała jeszcze na czas trwania umowy, czy już po jej zakończeniu. Jeśli po upływie tego czasu stan zdrowia nadal nie pozwala wrócić do pracy, można ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne, które również wypłaca ZUS.

Zdrowie podreperowane? W takim razie szukaj nowych szans zawodowych w naszych ogłoszeniach o pracę!

Wniosek o zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia – jak go napisać?

Po zakończeniu umowy o pracę ZUS nie wypłaci zasiłku chorobowego automatycznie. Trzeba o niego wystąpić. Na szczęście nie musisz pisać długiego podania. Wystarczy wypełnić odpowiedni formularz i dołączyć wymagane dokumenty.

Podstawą jest wniosek ZAS-53 (dostępny na stronie ZUS lub w placówce). Składa się go po zakończeniu umowy o pracę, gdy niezdolność do pracy trwa nadal lub pojawiła się w ciągu 14 dni od ustania zatrudnienia. Można to zrobić elektronicznie przez Platformę Usług Elektronicznych ZUS (PUE ZUS), pocztą lub osobiście w oddziale. We wniosku należy podać podstawowe dane (imię, nazwisko, PESEL, adres), okres niezdolności do pracy, numer konta bankowego i wskazać, że chodzi o zasiłek po ustaniu ubezpieczenia chorobowego.

Ważne! Wniosek należy złożyć niezwłocznie po otrzymaniu zwolnienia lekarskiego (e-ZLA), aby ZUS mógł rozpocząć procedurę ustalania prawa do zasiłku i jego wypłaty.

Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia – jakie dokumenty są potrzebne?

Do wniosku o zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia należy dołączyć:

  • wydruk zwolnienia lekarskiego e-ZLA (jeśli nie został przesłany automatycznie do ZUS),

  • formularz ZAS-53 – wniosek o zasiłek chorobowy,

  • zaświadczenie płatnika składek Z-3 (wystawione przez byłego pracodawcę, potwierdzające wynagrodzenie z okresu zatrudnienia),

  • dokument tożsamości – przy składaniu wniosku osobiście,

  • inne zaświadczenia lub dokumenty medyczne, jeśli ZUS o nie poprosi.

W przypadku gdy niezdolność do pracy trwa nieprzerwanie po zakończeniu umowy, nie trzeba pisać dodatkowego pisma uzasadniającego – wystarczy złożyć komplet dokumentów. ZUS sam ustali, czy spełnione są warunki do wypłaty świadczenia.

Gdzie znajdziesz wniosek o zasiłek chorobowy?

Formularz potrzebny do uzyskania zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia to wniosek ZAS-53. Można go znaleźć na stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w zakładce Wzory formularzy → Zasiłki → Zasiłek chorobowy → Wniosek ZAS-53.

To oficjalny dokument ZUS, aktualizowany regularnie (ostatnia wersja obowiązuje od 1 stycznia 2025 r.). Formularz dostępny jest również na Platformie Usług Elektronicznych (PUE ZUS). Tam można go wypełnić i wysłać elektronicznie, bez drukowania.

Warto zawsze korzystać z aktualnej wersji wniosku. Starsze pliki mogą zawierać nieaktualne dane lub nie być przyjmowane przez system ZUS.

Jak wypełnić wniosek o zasiłek chorobowy ZAS-53?

ZUS zaleca, by formularz pobrać i zapisać na komputerze, a następnie otworzyć w programie Adobe Reader (darmowy) lub Adobe Acrobat. Dzięki temu pola formularza działają poprawnie i można go bez problemu wydrukować. Nie należy wypełniać go bezpośrednio w przeglądarce (np. Chrome, Edge czy Safari) – mogą wystąpić błędy walidacji.

Instrukcje ZUS:

  • Wypełnij formularz wielkimi literami.

  • Pola wyboru zaznacz znakiem „X”.

  • Używaj koloru czarnego lub niebieskiego (nie ołówka).

  • Przed wypełnieniem zapoznaj się z pouczeniem znajdującym się na początku dokumentu.

ZUS podaje też, że wniosek ZAS-53 składa się w sytuacjach, gdy:

  • niezdolność do pracy wystąpiła po ustaniu zatrudnienia lub ubezpieczenia,

  • prowadzisz działalność pozarolniczą lub współpracujesz z osobą prowadzącą działalność,

  • współpracujesz z osobą korzystającą z tzw. ulgi na start,

  • jesteś duchownym.

Upewnij się, że masz właściwy dokument i odpowiada on Twojej sytuacji. Jeśli wszystko się zgadza, wypełniony wniosek można złożyć osobiście w oddziale ZUS, wysłać pocztą lub przesłać elektronicznie przez PUE ZUS.

Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia – najważniejsze informacje

Utrata pracy nie oznacza automatycznie utraty prawa do świadczeń. Jeśli choroba pojawi się w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego lub do 14 dni po zakończeniu umowy, zasiłek chorobowy przysługuje i zapewnia wsparcie finansowe na czas leczenia. Wystarczy złożyć wniosek ZAS-53 i przekazać do ZUS odpowiednie dokumenty. W tym okresie świadczenie wypłaca już nie pracodawca, lecz Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

Najważniejsze zasady, o których warto pamiętać:

  • zasiłek chorobowy przysługuje osobie, która była objęta ubezpieczeniem chorobowym i stała się niezdolna do pracy w czasie jego trwania lub w ciągu 14 dni po jego ustaniu,

  • wysokość zasiłku zależy od podstawy wymiaru – najczęściej wynosi 80% wynagrodzenia, a w szczególnych przypadkach 100%,

  • świadczenie można pobierać maksymalnie przez 182 dni (lub 270 dni w przypadku ciąży lub gruźlicy),

  • wniosek o zasiłek należy złożyć w ZUS, korzystając z formularza ZAS-53,

  • do wniosku trzeba dołączyć m.in. zaświadczenie Z-3 od byłego pracodawcy.

W praktyce wygląda to tak, że w trakcie zatrudnienia pracownik otrzymuje wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy, natomiast po ustaniu umowy – świadczenie w formie zasiłku od ZUS. Dzięki temu osoby, które straciły pracę, ale wciąż zmagają się z chorobą, nie zostają bez środków do życia.