Blog

11.04.2025

Program „buddy” w pracy: klucz do skutecznego onboardingu [+bonus: gotowa checklista zadań dla buddy'ego]

Nowa praca to nie tylko wyzwania zawodowe, ale też stres, niepewność i mnóstwo pytań bez odpowiedzi. Jak się odnaleźć w nowym środowisku pracy? Do kogo zwrócić się z prośbą o pomoc, gdy wszystko wydaje się obce i niezrozumiałe? Tu właśnie wkracza program buddy – nowy trend w onboardingu. W firmach, które wdrożyły ten model, nowi pracownicy szybciej łapią rytm, czują się pewniej i... z reguły zostają w firmie na dłużej. Czym właściwie jest program buddy w pracy i dlaczego może być Twoim największym atutem w budowaniu silnych zespołów? O tym w dalszej części artykułu.

Buddy w pracy – to warto wiedzieć

✅ Czym jest program buddy?

To forma wsparcia procesu onboardingu, w której doświadczony pracownik (buddy) pomaga nowemu pracownikowi odnaleźć się w firmie – bez formalnej roli przełożonego.

✅ Kim jest buddy?

To towarzysz na start, którego rolą jest bycie pierwszym punktem kontaktu z firmą. To ktoś, kto zna organizację od środka, wyjaśnia zasady, przedstawia ludzi, pomaga zrozumieć kulturę firmy i codzienne realia pracy.

✅ Dlaczego akurat taka nazwa?

Słowo buddy po angielsku oznacza „kolegę”, co podkreśla nieformalność i partnerski charakter tej relacji.

✅ Główne funkcje buddy’ego:

  • Wprowadza w praktyczne aspekty pracy,

  • Ułatwia integrację z zespołem,

  • Odpowiada na pytania i rozwiewa wątpliwości,

  • Wspiera organizację pierwszych dni i tygodni,

  • Buduje poczucie bezpieczeństwa i przynależności.

✅ Cechy idealnego buddy’ego:

Komunikatywność, empatia, otwartość, znajomość firmy, zaangażowanie.

Kim jest buddy w firmie?

Buddy to doświadczony pracownik, który zostaje „przewodnikiem” nowej osoby w pierwszych tygodniach pracy. Nie pełni roli przełożonego ani oficjalnego mentora – jest raczej wsparciem „z boku”, kimś, kto zna realia firmy od podszewki i potrafi je przystępnie wytłumaczyć. To nie tylko pokazanie narzędzi pracy i pomoc w uzyskaniu dostępów do systemów. Buddy pomaga wdrożyć się w codzienne obowiązki, wyjaśnia nieformalne zasady, przedstawia pozostałych członków zespołu i odpowiada na pytania, których nie zawsze chce się zadać szefowi. Jego głównym celem jest sprawić, by nowy pracownik poczuł się pewnie, swobodnie i jak najszybciej stał się częścią zespołu.

Dlaczego „buddy”? Słowo buddy pochodzi z języka angielskiego i oznacza po prostu „kolegę”, „kumpla” czy „towarzysza”. To określenie celowo nie jest formalne – podkreśla partnerski, niehierarchiczny charakter tej roli. Buddy to ktoś, kto jest „po stronie” nowego pracownika: wspiera, tłumaczy, pokazuje, pomaga się odnaleźć – zupełnie jak dobry znajomy, który oprowadza Cię po nieznanym mieście i pomaga w nawiązywaniu relacji z jego mieszkańcami. Nazwa przyjęła się właśnie dlatego, że dobrze oddaje istotę programu: chodzi o ludzkie podejście, relacje i poczucie, że nie jesteś sam/sama, gdy wszystko wokół jest nowe i trudne.

💡 PORADA: Informację o przydzieleniu nowemu pracownikowi buddy'ego warto zawrzeć już w ofercie pracy – to coraz bardziej ceniony na rynku pracy element pozytywnego candidate experience, więc z pewnością pomoże Ci przyciągnąć najlepsze talenty.

Jakie są funkcje buddy'ego w procesie onboardingu?

Rola buddy’ego nie ogranicza się do „bycia miłym”. To realne wsparcie operacyjne, społeczne i kulturowe i skuteczne narzędzie employer brandingu. Oto przykładowe zadania buddy'ego oraz główne funkcje, które pełni:

  • Przewodnik po firmie: Oprowadza nowego pracownika po biurze (lub „po systemach” w pracy zdalnej). Tłumaczy, jak działa codzienna logistyka: np. gdzie są sale konferencyjne, jak rezerwować sprzęt, gdzie zamówić kawę lub jak działa intranet.

  • Pomost do zespołu i kultury organizacyjnej: Przedstawia nową osobę innym pracownikom i pomaga nawiązać pierwsze kontakty. Wprowadza w niepisane zasady i zwyczaje zespołu (np. „poniedziałki to dzień bez spotkań”).

  • Pierwszy punkt kontaktu: Odpowiada na bieżące pytania (np. „jak zgłosić urlop?”, „do kogo z HR?”). Pomaga rozwiązywać drobne problemy, zanim przerodzą się w coś poważniejszego.

  • Wsparcie organizacji pracy na starcie: Przypomina o ważnych terminach związanych z procesem onboardingu. Podpowiada, jak efektywnie zaplanować pierwsze tygodnie pracy, żeby spełnić oczekiwania lidera.

  • Poczucie bezpieczeństwa i przynależności: Daje nowej osobie sygnał – „Nie jesteś sam/sama. Możesz pytać, prosić o pomoc, dzielić się wątpliwościami.”

Czym różni się buddy od mentora i lidera zespołu?

Buddy, mentor i lider zespołu to trzy różne role, które wspierają pracownika na różnych etapach i w różny sposób.

Buddy to osoba, która pomaga nowemu pracownikowi odnaleźć się w firmowej rzeczywistości. Jego rola jest nieformalna i krótkoterminowa – zazwyczaj obejmuje pierwsze tygodnie lub miesiące pracy. Buddy pokazuje, jak wygląda codzienne funkcjonowanie firmy „od kuchni”, np. gdzie znaleźć potrzebne informacje, jak działają procesy, z kim najlepiej się kontaktować w danej sprawie. Jest „kumplem-przewodnikiem”, który ułatwia wejście do zespołu i pomaga szybko poczuć się swobodnie.

Mentor to już rola bardziej rozwojowa. Mentor wspiera długofalowo – pomaga pracownikowi rozwijać umiejętności, planować karierę, dzieli się swoim doświadczeniem. Relacja mentoringowa opiera się na zaufaniu i często trwa wiele miesięcy, a nawet lat. Mentor niekoniecznie musi pracować w tym samym zespole co mentee – ważniejsze jest jego doświadczenie i wiedza, którą może przekazać.

Lider zespołu (team leader, kierownik) to bezpośredni przełożony pracownika. Odpowiada za jego cele, wyniki, rozwój i organizację pracy. Lider deleguje zadania, ocenia postępy i podejmuje decyzje dotyczące współpracy. W przeciwieństwie do buddy’ego czy mentora, jego rola jest częścią struktury zarządzania i wiąże się z odpowiedzialnością służbową.

Krótko mówiąc: buddy wspiera start, mentor rozwija w dłuższej perspektywie, a lider odpowiada za efekty pracy i kierunek działań. Każdy z nich jest ważny – ale każdy w innym kontekście.

Jakie cechy powinien mieć idealny buddy?

Nie każdy nadaje się do tej roli – to nie tylko kwestia wiedzy, ale przede wszystkim podejścia do ludzi. Dobry buddy to ktoś, kto potrafi wspierać z wyczuciem, bez narzucania się i z szacunkiem do tempa drugiej osoby. Najlepiej wybrać kandydata na buddy'ego już na etapie rekrutacji nowego pracownika. Oto najważniejsze cechy, na które warto zwrócić uwagę:

  • Komunikatywność – umie jasno przekazywać informacje i nie boi się rozmów, nawet tych niezręcznych na początku znajomości.

  • Otwartość i serdeczność – potrafi stworzyć atmosferę, w której nowa osoba czuje się swobodnie i bezpiecznie.

  • Cierpliwość i empatia – rozumie, że każdy startuje z innego poziomu i nie zbywa pytań, które dla nowicjusza są ważne.

  • Znajomość firmy i kultury organizacyjnej – wie, jak działa firma „na papierze” i jak wygląda codzienność w praktyce; dobrze zna innych członków zespołu.

  • Zaangażowanie – nie traktuje roli buddy’ego jako dodatkowego obowiązku, tylko jako realną szansę, by komuś pomóc.

Buddy w procesie onboardingu: korzyści i wyzwania

Korzyści z programu buddy w onboardingu są zarówno dla nowego pracownika, jak i dla całej organizacji. Przede wszystkim przyspiesza on proces adaptacji – nowa osoba szybciej odnajduje się w zespole, rozumie zasady działania firmy i czuje się pewniej w nowym miejscu pracy. Dzięki temu rośnie jej zaangażowanie i produktywność, a spada ryzyko frustracji czy rezygnacji w pierwszych miesiącach pracy. Z perspektywy firmy to również sposób na budowanie pozytywnej kultury organizacyjnej – opartej na współpracy, wsparciu i wymianie wiedzy. Dodatkowo sam buddy zyskuje – rozwija umiejętności miękkie, takie jak komunikacja, mentoring czy odpowiedzialność, co może być świetnym przygotowaniem do ról liderskich.

Wdrożenie programu buddy wiąże się jednak także z pewnymi wyzwaniami. Po pierwsze, nie każdy nadaje się do tej roli – niewłaściwie dobrany buddy może bardziej zniechęcić niż pomóc. Ważne jest więc, by zadbać o odpowiednie przygotowanie i dobór osób, które naprawdę chcą i potrafią wspierać innych. Po drugie, trzeba zadbać o jasne ramy współpracy – określić, jakie są zadania buddy’ego, ile czasu powinien poświęcić i gdzie kończy się jego odpowiedzialność. Wreszcie, program wymaga zaangażowania i koordynacji – bez tego może stać się pustym hasłem, zamiast realnym wsparciem. Kluczem do sukcesu jest więc dobre zaplanowanie programu, komunikacja i feedback – zarówno od nowych pracowników, jak i samych buddy’ch.

Jak powinna wyglądać współpraca buddy’ego z nowym pracownikiem?

Buddy pełni rolę przewodnika – nie tylko przekazuje informacje, ale także wspiera emocjonalnie, pomagając w integracji i codziennym funkcjonowaniu. Dzięki tej relacji nowa osoba czuje się pewniej i szybciej wchodzi w rytm pracy, a jej adaptacja staje się łatwiejsza.

Wybór odpowiedniego kandydata na buddy'ego

Warto zacząć od tego, by buddy nie był kimś „z łapanki”, a kandydatem wybranym świadomie. Najlepiej sprawdzają się osoby komunikatywne, cierpliwe, zaangażowane i dobrze znające firmę – nie tylko jej procedury, ale też kulturę i zespół. Buddy powinien być pozytywnym ambasadorem organizacji, który potrafi zarażać entuzjazmem i tworzyć bezpieczną przestrzeń do zadawania pytań. Warto też, by pracował na tym samym stanowisku lub miał podobny zakres obowiązków do nowej osoby – ułatwia to dzielenie się konkretnymi wskazówkami z codziennych zadań.

Dobre praktyki budowania programu buddy

Skuteczny program buddy opiera się na jasnych zasadach. Warto przygotować krótki przewodnik lub checklistę dla buddy’ego (przygotowaliśmy taką na końcu tego artykułu) – z listą zadań, tematów do omówienia oraz ramami czasowymi. Dobrą praktyką jest również szkolenie wprowadzające dla buddy’ch, które pomoże im zrozumieć swoją rolę i uniknąć typowych błędów (np. zbyt formalnego podejścia lub wręcz przeciwnie). Ważne jest też, by HR lub liderzy regularnie pytali zarówno nowego pracownika, jak i buddy’ego o to, jak przebiega współpraca – feedback pozwala doskonalić program.

Czas trwania współpracy

Współpraca w ramach tego programu nie musi trwać wiecznie – zazwyczaj obejmuje pierwsze 1 do 3 miesięcy pracy, czyli okres, w którym nowa osoba najbardziej potrzebuje wsparcia. Najintensywniej wygląda to zwykle w pierwszych 2–3 tygodniach, a potem stopniowo wygasa w naturalny sposób. Warto jednak pozostawić przestrzeń do dalszego kontaktu – nawet jeśli już nieformalnego – bo buddy często staje się pierwszą znajomą twarzą w firmie.

Dodatkowe wynagrodzenie lub benefity dla buddy'ego

Chociaż rola buddy’ego nie zawsze wiąże się z dodatkowymi pieniędzmi, warto rozważyć formę docenienia jego zaangażowania. Może to być premia, dodatkowy dzień wolny, voucher, a nawet symboliczne wyróżnienie (np. na firmowym spotkaniu). Najważniejsze, by buddy czuł, że jego praca jest zauważona i ma znaczenie – bo choć wspiera „po koleżeńsku”, to realnie wpływa na jakość procesu onboardingu i kulturę firmy.

Czy w każdej organizacji potrzebny jest program buddy?

Niekoniecznie – ale w większości przypadków będzie on dużą wartością dodaną. W małych, zgranych zespołach, gdzie proces onboardingu odbywa się naturalnie, a wszyscy znają się nawzajem, formalny program buddy może okazać się zbędny. Jednak w średnich i dużych firmach, gdzie łatwo się zgubić w strukturach, a liderzy nie zawsze mają czas na codzienną pomoc, buddy staje się realnym wsparciem nowego pracownika.

Buddy sprawdza się również w organizacjach z dużą rotacją pracowników, złożonymi procesami lub w modelu pracy zdalnej, gdzie integracja i poznanie kontekstu firmy są trudniejsze. Ale nie warto wdrażać programu tylko dlatego, że „inni to mają” – ale wtedy, gdy realnie odpowiada on na potrzeby ludzi i firmy.

Jak firma powinna wspierać buddy'ego w jego roli?

Rola buddy’ego to nie tylko sympatyczny gest w stronę nowego pracownika, ale wsparcie, które może zdecydować o tym, jak szybko i z jakim nastawieniem nowa osoba odnajdzie się w firmie. Dlatego jeśli organizacja decyduje się na wdrożenie programu buddy, powinna zadbać nie tylko o onboarding nowego członka zespołu, ale także o przygotowanie i wsparcie tych, którzy w tym procesie mają pomagać. Jak to zrobić mądrze? Oto kilka sprawdzonych sposobów.

Dobrze wytłumacz, o co chodzi: Przede wszystkim nie zakładaj, że każdy wie, kim ma być buddy. Zanim ktokolwiek obejmie tę rolę, musisz jasno wyjaśnić jej sens, cel i zakres – najlepiej podczas krótkiego szkolenia lub przez prosty przewodnik. Bez tego łatwo o nieporozumienia: jedni zrobią za dużo, inni... praktycznie nic.

Daj jasne ramy działania: Kto? Co? Kiedy? Jak długo? Buddy potrzebuje konkretów. Dobrze działa checklist’a lub mini-harmonogram, np. co omówić w pierwszym tygodniu, co w drugim, kiedy zaplanować feedback. Dzięki temu rola nie staje się „dodatkowym obowiązkiem”, tylko ma swoją strukturę i sensowny porządek.

Zapewnij wsparcie (tak, buddy też go potrzebuje): Nie zapominaj, że buddy również może mieć pytania, wątpliwości czy trudności. Dobrze, jeśli też będzie miał swój punkt kontaktowy – np. osobę z HR lub lidera programu – do której może się zwrócić w razie potrzeby. Dobrym pomysłem są też spotkania wymiany doświadczeń z innymi osobami pełniącymi rolę buddy'ego.

Doceniaj i nagradzaj: Buddy to osoba, która inwestuje czas i energię w drugiego człowieka. Warto pokazać, że to się liczy. Nie zawsze chodzi o pieniądze – czasem wystarczy wyróżnienie podczas spotkania firmowego albo wpis w podsumowaniu miesiąca. Liczy się zauważenie i uznanie czyjegoś wysiłku.

Pytaj o feedback – i wyciągaj wnioski: Po zakończeniu współpracy warto zapytać zarówno buddy’ego, jak i nowego pracownika: co zadziałało, a co można poprawić? Dzięki temu program staje się lepszy, a buddy czuje, że jego zdanie ma znaczenie.

Jakie zadania możesz przydzielić buddy'emu?

Jasne określenie zadań buddy’ego to podstawa udanego programu. Poniżej znajdziesz konkretne przykłady tego, co warto powierzyć buddy’emu, a czego raczej unikać, by rola ta pozostała wspierająca, a nie przeciążająca:

Zadania, które warto przydzielić buddy’emu:

  • Powitanie i odebranie nowej osoby z recepcji w pierwszym dniu – to świetny start!

  • Oprowadzenie po biurze lub, w przypadku pracy zdalnej, „wirtualny tour” po firmowych systemach i kanałach komunikacji.

  • Przedstawienie zespołu i najważniejszych kontaktów – kto jest kim, do kogo z czym się zwracać.

  • Pomoc w zrozumieniu nieformalnych zasad – np. „czy kamera na spotkaniu jest obowiązkowa?”.

  • Wsparcie przy pierwszych procedurach – np. logowanie do systemów, zamówienie sprzętu, dostęp do platform HR.

  • Regularne check-iny – np. 15-minutowe rozmowy każdego dnia, żeby upewnić się, że wszystko idzie dobrze.

  • Dzielenie się własnym doświadczeniem – co było pomocne na starcie, na co uważać, czego unikać.

  • Zachęcanie do integracji – np. zaproszenie na wspólną kawę, lunch lub udział w nieformalnym spotkaniu zespołu.

Zadania, które nie powinny należeć do buddy’ego:

  • Formalne wdrożenie w obowiązki zawodowe – to zadanie lidera zespołu lub osoby szkolącej.

  • Ocena pracy nowej osoby – buddy nie jest od wystawiania opinii czy raportowania postępów.

  • Rozwiązywanie konfliktów czy problemów personalnych – to rola HR lub przełożonych.

  • Zadania administracyjne jak podpisywanie dokumentów, wnioskowanie o dostęp do systemów (chyba że to pomoc „jak to zrobić”, a nie „zrób za kogoś”).

  • Zastępowanie przełożonego – buddy może odpowiadać na pytania, ale nie powinien podejmować decyzji w imieniu lidera czy firmy.

Bonus: Przykładowa checklista dla buddy'ego

Oto przykładowa lista zadań dla buddy’ego, którą po modyfikacji możesz wykorzystać jako wewnętrzny materiał firmowy lub dodać do przewodnika onboardingu. Sprawdzi się świetnie jako punkt odniesienia i praktyczne narzędzie dla każdego, kto pełni tę rolę.

✅ Przed pierwszym dniem:

  • Dowiedz się, jak ma na imię nowa osoba, jakie obejmie stanowisko, w jakim dziale będzie pracować i czym będzie się zajmować.

  • Nawiąż kontakt – wyślij krótką wiadomość powitalną z zaproszeniem na wspólną kawę lub spotkanie pierwszego dnia.

  • Skontaktuj się z HR/liderem zespołu i upewnij się, że stanowisko pracy jest gotowe: komputer, dostęp do systemów, identyfikator, skrzynka mailowa, itp.

  • Przygotuj plan pierwszego tygodnia – rozpisz, co warto pokazać, z kim warto zapoznać nową osobę.

  • Zarezerwuj czas w kalendarzu na onboardingowe spotkania 1:1.

✅ Pierwszy dzień:

  • Odbierz nową osobę z recepcji (lub połącz się zdalnie). Przywitaj serdecznie i opowiedz, jak będzie wyglądał dzień.

  • Oprowadź po biurze: pokaż kuchnię, toalety, salki, drukarkę, miejsce do relaksu, szatnie, wyjścia ewakuacyjne.

  • Pomóż w uruchomieniu sprzętu, zalogowaniu się do komputera i podstawowych systemów (np. intranet, firmowy komunikator, VPN).

  • Przedstaw zespół: nie tylko imiona i funkcje, ale też opowiedz krótko, czym się zajmują – np. „To Marta, nasza project managerka – będziesz z nią często współpracować przy...”.

  • Opowiedz o zwyczajach: kiedy ludzie robią przerwę, czy obowiązuje dress code, jak wyglądają lunche – czy wychodzimy razem, czy osobno?

  • Wyjaśnij zasady zgłaszania nieobecności, pracy zdalnej, rezerwowania salek i korzystania z narzędzi.

  • Zorganizuj wspólny lunch lub kawę, żeby przełamać lody.

  • Na koniec dnia zapytaj, jak nowa osoba się czuje, czy czegoś jej brakuje, czy wszystko jest jasne.

✅ Pierwszy tydzień:

  • Spotykaj się codziennie na krótkie rozmowy (nawet 10 minut), żeby sprawdzić, jak idzie wdrażanie.

  • Pomóż z pierwszymi zadaniami – np. pokaż, jak wygląda raportowanie, gdzie są szablony dokumentów, jak kontaktować się z innymi działami.

  • Pokaż, jak wygląda codzienny rytm pracy – np. „Zazwyczaj rano mamy status, a po południu skupiamy się na pracy własnej”.

  • Zaproś na wspólny lunch z resztą zespołu.

  • Upewnij się, że nowa osoba wie, jak znaleźć dokumentację i zasoby (np. baza wiedzy, pliki projektowe).

  • Podziel się nieformalnymi tipami – np. „Kawa z tego ekspresu jest najlepsza”.

✅ Pierwszy miesiąc:

  • Spotykaj się raz w tygodniu na check-in – zapytaj, co sprawia największe trudności, co można poprawić.

  • Angażuj nową osobę w życie zespołu – zapraszaj na spotkania, informuj o ważnych wydarzeniach, przypominaj o ciekawych inicjatywach firmowych.

  • Pomóż w zrozumieniu ścieżek komunikacji – np. do kogo pisać w sprawach technicznych, kto decyduje o priorytetach, jak wygląda proces zgłaszania pomysłów.

  • Jeśli pojawią się problemy – wysłuchaj i pomóż znaleźć rozwiązanie lub przekaż sprawę dalej, jeśli wymaga wsparcia HR lub lidera.

  • Zakończ współpracę z informacją: „Jestem, jeśli czegoś potrzebujesz!” – i pozostań otwarty/a na kontakt.