Czas pracy kierowców - prowadzenie pojazdu, przerwy, inne czynności. Co mówią przepisy?

Czas pracy kierowcy regulowany jest nie tylko przez Kodeks pracy, ale również unijne dyrektywy. Przepisy dotyczące tych norm powstały w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób, które zajmują się wykonywaniem przewozu drogowego przez wiele godzin z rzędu. Powinni poznać je zarówno pracodawcy, jak i osoby, które siedzą za kółkiem.

• Jakie są aktualne przepisy dotyczące czasu pracy kierowców?

• Ile godzin maksymalnie może pracować kierowca w ciągu dnia i tygodnia?

• Jakie są zasady dotyczące przerw i odpoczynku kierowców?

• Jak działa tachograf i jakie ma znaczenie dla ewidencji czasu pracy?

• Jakie są kary za przekroczenie dopuszczalnego czasu pracy kierowcy?

• Czym różni się czas pracy kierowców zawodowych od innych pracowników?

• Jakie są wyjątki od przepisów dotyczących czasu pracy kierowców?

• Jak wygląda ewidencja czasu pracy kierowców?

• Jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie monitorowania czasu pracy kierowców?

• Jakie zmiany w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców weszły w życie w ostatnich latach?

Czas pracy kierowców według przepisów

Specyfika zawodu kierowcy sprawia, że ogólne przepisy Kodeksu pracy nie wystarczają do pełnej ochrony pracowników przed naruszeniami. Z tego powodu obowiązują szczególne regulacje dotyczące czasu pracy kierowców, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz ochronę zdrowia osób wykonujących ten zawód.

Podstawowe akty prawne regulujące czas pracy kierowców to:

• Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców – Określa m.in. maksymalny czas prowadzenia pojazdu, wymagane przerwy i okresy odpoczynku dla kierowców zatrudnionych na umowę o pracę oraz osób wykonujących przewozy na innej podstawie (np. samozatrudnionych).

• Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. – Ustanawia zasady dotyczące czasu jazdy, przerw i odpoczynków kierowców wykonujących transport drogowy na terenie Unii Europejskiej.

• Pakiet Mobilności – Zbiór przepisów unijnych dotyczących pracowników mobilnych, które wprowadzają zmiany w regulacjach dotyczących delegowania kierowców, odpoczynków i organizacji pracy w transporcie międzynarodowym.

Warto poznać te dokumenty, zwłaszcza jeśli aplikujesz na oferty pracy w transporcie po raz pierwszy. Dzięki temu, ustalając warunki z nowym pracodawcą, będziesz wiedzieć, jak wyglądają zgodne z prawem praktyki rozliczania czasu pracy kierowcy.

👉🏻 Zainteresowany pracą jako kierowca? Przeglądaj nasze aktualne oferty na Asistwork i znajdź swoją wymarzoną posadę.

Jakie zmiany w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców weszły w życie w ostatnich latach?

W ostatnich latach przepisy dotyczące czasu pracy kierowców przeszły istotne zmiany, które miały na celu zwiększenie przejrzystości ewidencji oraz dostosowanie regulacji do dynamicznie zmieniających się warunków w branży transportowej.

Jednym z najbardziej znaczących aktów prawnych był Pakiet Mobilności, który wszedł w życie 29 maja 2022 roku. Wprowadził on między innymi nowe zasady dotyczące prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowców. Musi ona zawierać szczegółowe informacje o liczbie przepracowanych godzin, czasie rozpoczęcia i zakończenia pracy oraz godzinach przepracowanych w porze nocnej. Dodatkowo okres przechowywania dokumentacji został wydłużony do 10 lat, co oznacza, że firmy transportowe muszą dłużej archiwizować dane związane z czasem pracy swoich kierowców.

Kolejne zmiany weszły w życie w 2024 roku. Nowelizacja przepisów umożliwiła wydłużenie doby pracy kierowcy z 24 do 25 godzin, o ile spełnione zostaną określone warunki. Nowe regulacje objęły także sposób nakładania kar przez służby kontrolne. Inspektorzy mogą teraz karać kierowców za brak wpisu o przekroczeniu granicy w dowolnym kraju Unii Europejskiej. Zaostrzenie tych przepisów ma na celu uszczelnienie systemu kontroli oraz wyeliminowanie nadużyć związanych z manipulacją tachografami i ewidencją czasu pracy.

Ile może pracować kierowca? Dzienny i tygodniowy czas pracy kierowcy

Czas pracy kierowcy to nie tylko godziny spędzone za kierownicą, ale także inne obowiązki, takie jak załadunek, rozładunek, oczekiwanie na czynności spedycyjne czy prace administracyjne. Ze względów bezpieczeństwa wprowadzono jednak szczegółowe przepisy regulujące czas prowadzenia pojazdu. Podstawowe zasady znajdują się w Rozporządzeniu (WE) nr 561/2006, które określa maksymalne limity jazdy, aby zapobiec przemęczeniu kierowców i zwiększyć bezpieczeństwo na drogach.

Dzienny czas prowadzenia pojazdu

Zgodnie z przepisami:

• Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu wynosi 9 godzin.

• Można go przedłużyć do 10 godzin, ale nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

Tygodniowy i dwutygodniowy czas prowadzenia pojazdu

• Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekraczać 56 godzin, pod warunkiem że kierowca nie przekroczy maksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonego w dyrektywie 2002/15/WE.

• Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni ma nie przekroczyć 90 godzin.

Inne aspekty czasu pracy

Do dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia wlicza się cały czas jazdy zarówno w Unii Europejskiej, jak i poza nią. Kierowca ma obowiązek rejestrować również inne aktywności, takie jak:

• czas pracy inny niż prowadzenie pojazdu,

• czas spędzony na prowadzeniu pojazdu w celach zarobkowych, jeśli nie podlega pod przepisy rozporządzenia,

• okresy gotowości (np. oczekiwanie na załadunek).

Przestrzeganie tych limitów jest kontrolowane poprzez tachografy oraz ewidencję czasu pracy, a ich naruszenie może skutkować wysokimi karami. Należy jednak pamiętać o tym, że w pewnych wypadkach można się spotkać z wyjątkami.

Wyjątki w przepisach dotyczących czasu pracy kierowcy zawodowego

Mimo tego, jak ważne jest przestrzeganie zapisów rozporządzeń i Kodeksu pracy, istnieją wyjątki, które pozwalają je nagiąć. Przepisy przewidują sytuacje, w których kierowca może odstąpić od norm czasu pracy w celu wykonania zadania służbowego, zachowania bezpieczeństwa lub z uwagi na szczególne potrzeby pracodawcy.

Odstępstwo w sytuacjach nadzwyczajnych

Kierowca może przekroczyć dopuszczalne limity czasu pracy, jeśli wymaga tego bezpieczeństwo osób, pojazdu lub ładunku. Dotyczy to zdarzeń nieprzewidywalnych, niezależnych od kierowcy i nieznanych przed rozpoczęciem podróży. Warunkiem jest brak zagrożenia dla ruchu drogowego oraz osiągnięcie bezpiecznego miejsca postoju.

Wydłużenie czasu prowadzenia pojazdu o jedną godzinę

Jeśli kierowca zmierza do centrum operacyjnego pracodawcy lub swojego miejsca zamieszkania na odpoczynek tygodniowy, może wydłużyć czas jazdy o maksymalnie jedną godzinę. Odstępstwo to wynika z konieczności dostosowania się do rozkładu czasu pracy oraz zapewnienia ciągłości przewozów.

Wydłużenie czasu prowadzenia pojazdu o dwie godziny

W wyjątkowych przypadkach, gdy warunki drogowe lub inne nieprzewidziane okoliczności utrudniają dotarcie do miejsca odpoczynku, kierowca może przedłużyć czas jazdy o dwie godziny. Wymaga to jednak wcześniejszej 30-minutowej przerwy.

Każde odstępstwo musi zostać udokumentowane. Kierowca zobowiązany jest do odręcznego wskazania przyczyny na wykresówce, wydruku z tachografu lub planie pracy. Ponadto wydłużony czas jazdy musi zostać zrekompensowany równoważnym okresem odpoczynku, który należy wykorzystać do końca trzeciego tygodnia następującego po danym naruszeniu.

Przerwy, odpoczynek dobowy i tygodniowy - ile wynoszą dla kierowców?

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców nie ograniczają się jedynie do maksymalnego czasu jazdy. Równie istotne są regulacje dotyczące odpoczynków i przerw, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno kierowcom, jak i innym uczestnikom ruchu drogowego. Zasady te są określone w Rozporządzeniu (WE) nr 561/2006.

Przerwy w czasie pracy kierowcy

Zgodnie z przepisami:

• Po 4,5 godzinach nieprzerwanej jazdy kierowca musi zrobić przerwę trwającą co najmniej 45 minut.

• Przerwę można podzielić na dwie części: pierwsza – minimum 15 minut i druga – minimum 30 minut.

Ważne! Kolejność podziału przerwy ma znaczenie. Najpierw krótsza, potem dłuższa.

 

💡Przeczytaj także: Wszystko, co musisz wiedzieć na temat przerw w pracy przewidzianych przez Kodeks pracy

Odpoczynek dobowy

W ciągu 24 godzin od zakończenia poprzedniego odpoczynku kierowca musi skorzystać z nowego okresu odpoczynku.

Regularny dzienny odpoczynek wynosi co najmniej 11 godzin. Można go podzielić na dwie części, ale wówczas:

• pierwsza część musi wynosić minimum 3 godziny,

• druga – co najmniej 9 godzin.

Należy mieć na uwadze, że istnieje możliwość skrócenia dziennego odpoczynku do co najmniej 9 godzin, ale nie częściej niż trzy razy pomiędzy dwoma tygodniowymi odpoczynkami.

Odpoczynek tygodniowy

Należy pamiętać również o tygodniowym okresie odpoczynku. W ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca musi skorzystać z:

• dwóch regularnych odpoczynków tygodniowych (co najmniej 45 godzin), lub

• jednego regularnego odpoczynku i jednego skróconego odpoczynku (minimum 24 godziny, z obowiązkiem rekompensaty do pełnych 45 godzin w kolejnych trzech tygodniach).

Ważna informacja jest taka, że odpoczynek tygodniowy musi rozpocząć się najpóźniej po sześciu okresach 24-godzinnych od zakończenia poprzedniego odpoczynku tygodniowego. Jeśli kierowca wybierze taką opcję, odpoczynek dzienny lub skrócony tygodniowy może odbywać w pojeździe. Jednak tylko pod warunkiem, że jest on wyposażony w miejsce do spania i stoi na postoju.

Rekompensaty za skrócony odpoczynek

Jeśli kierowca skorzystał ze skróconego odpoczynku tygodniowego, to musi go skompensować równoważnym okresem odpoczynku, który należy wykorzystać jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia od momentu skrócenia. Przestrzeganie tych przepisów pozwala zadbać o zdrowie kierowcy i bezpieczeństwo na drodze.

Jakie są kary za przekroczenie dopuszczalnego czasu pracy kierowcy?

Nie bez powodu prawo nakłada kary za niestosowanie się do norm czasu pracy kierowców. Przestrzeganie ich ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze. Naruszenie tych przepisów wiąże się z wysokimi sankcjami finansowymi, a w niektórych przypadkach nawet z utratą prawa jazdy. Sprawdź główne konsekwencje przekroczenia dopuszczalnego czasu jazdy, odpoczynku i pracy.

Kary za przekroczenie czasu jazdy

Naruszeniem jest też przekroczenie dziennego czasu jazdy powyżej 9 godzin, gdy kierowca już dwukrotnie w tygodniu wydłużył jazdę do 10 godzin. Kary:

• od 15 minut do 1 godziny – 50 zł;

• od 1 godziny do 2 godzin – 150 zł;

• od 2 godzin za każdą rozpoczętą godzinę – 200 zł;

• od 13 godzin i 30 minut bez odpoczynku min. 4 godz. 40 min – 550 zł.

Przekroczenie 10 godzin jazdy (jeśli było dozwolone w danym tygodniu):

• do 1 godziny – 100 zł;

• od 1 godziny do 2 godzin – 200 zł;

• od 2 godzin za każdą rozpoczętą godzinę – 250 zł;

• od 15 godzin bez odpoczynku min. 4 godz. 30 min – 550 zł.

Przekroczenie tygodniowego limitu jazdy:

• od 30 minut do 4 godzin – 150 zł;

• od 4 godzin do 9 godzin – 250 zł;

• od 9 godzin do 14 godzin – 350 zł;

• powyżej 14 godzin, za każdą godzinę – 550 zł.

Przekroczenie maksymalnego czasu jazdy w ciągu dwóch tygodni:

• do 10 godzin – 250 zł;

• od 10 do 15 godzin – 350 zł;

• od 15 godzin do 22 godzin i 30 minut – 550 zł;

• powyżej 22 godzin i 30 minut, za każdą godzinę – 700 zł.

Kary za skrócenie odpoczynku

Skrócenie regularnego odpoczynku:

• do 1 godziny – 100 zł;

• od 1 godziny do 2 godz. 30 min – 200 zł;

• powyżej 2 godz. 30 min za każdą godzinę – 350 zł.

Nieprzestrzeganie zasad dzielonego odpoczynku:

• skrócenie do 1 godziny – 150 zł;

• od 1 godziny do 2 godzin – 350 zł;

• powyżej 2 godzin, za każdą godzinę – 550 zł.

Skrócenie tygodniowego odpoczynku po kolejnych 12 okresach 24-godzinnych:

• do 2 godzin – 150 zł;

• od 2 do 4 godzin – 300 zł;

• powyżej 4 godzin, za każdą godzinę – 400 zł (bardzo poważne naruszenie).

Przekroczenie 12 kolejnych okresów 24-godzinnych po wykonaniu regularnego odpoczynku tygodniowego:

• do 3 godzin – 150 zł;

• od 3 do 12 godzin – 300 zł;

• powyżej 12 godzin, za każdą godzinę – 400 zł (bardzo poważne naruszenie).

Kary za przekroczenie czasu pracy

Przekroczenie tygodniowego limitu 60 godzin:

• do 1 godziny – 50 zł;

• od 1 do 5 godzin – 100 zł;

• od 5 do 10 godzin – 200 zł;

• powyżej 10 godzin, za każdą godzinę – 300 zł (bardzo poważne naruszenie).

Przekroczenie maksymalnego 48-godzinnego tygodniowego czasu pracy (gdy nie można go wydłużyć):

• do 2 godzin – 50 zł;

• od 2 do 8 godzin – 100 zł;

• od 8 do 12 godzin – 250 zł;

• powyżej 12 godzin, za każdą godzinę – 350 zł (bardzo poważne naruszenie).

Przekroczenie 10-godzinnego czasu pracy w porze nocnej:

• do 1 godziny – 50 zł;

• od 1 do 3 godzin – 100 zł;

• powyżej 3 godzin, za każdą godzinę – 200 zł.

Inne naruszenia i wysokie kary

Przekroczenie dopuszczalnej masy pojazdów (2,5-3,5 t w transporcie międzynarodowym):

• do 5% – 500 zł;

• od 5% do 10% – 1000 zł;

• od 10% do 20% – 1500 zł;

• powyżej 20% – 2000 zł.

Manipulacje tachografem (np. odłączenie, ingerencja, użycie magnesu):

• kara do 5000 zł;

• w przypadku użycia niedozwolonego urządzenia – nawet 10 000 zł;

• możliwość utraty prawa jazdy na 3 miesiące.

Powyższe kary mają na celu egzekwowanie przepisów dotyczących czasu pracy kierowców i zapewnienie bezwypadkowych przejazdów na drogach. Przestrzeganie obowiązujących regulacji pozwala uniknąć wysokich kosztów i konsekwencji prawnych.

Co to jest tachograf i do czego służy?

Każdy zawodowy kierowca musi dobrze znać tachograf. To urządzenie, które odgrywa niezwykle ważną rolę w monitorowaniu czasu pracy i odpoczynku. Jego prawidłowe użytkowanie należy do niezbędnych formalności administracyjnych, których należy dopełnić, by zadbać o bezpieczeństwo i zgodność z przepisami.

Tachograf to urządzenie rejestrujące, które:

• monitoruje czas jazdy, przerw i odpoczynków kierowcy,

• zapisuje dane dotyczące prędkości pojazdu oraz przebytej trasy,

• pomaga egzekwować przepisy dotyczące czasu pracy kierowców,

• stanowi narzędzie kontroli dla służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo transportu.

Dzięki tachografowi możliwe jest zapobieganie nadmiernemu zmęczeniu kierowców, co bezpośrednio wpływa na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Ponadto pomaga on uniknąć kar finansowych za naruszenie przepisów oraz prowadzić rzetelną dokumentację pracy. Współczesne tachografy cyfrowe dodatkowo zwiększają precyzję pomiarów i ograniczają ryzyko manipulacji danymi.

Tachograf odgrywa tak ważną rolę w ewidencji czasu pracy kierowców, ponieważ automatycznie rejestruje ich aktywność, eliminując ryzyko błędów i nadużyć w dokumentacji. Dzięki niemu pracodawcy mogą prawidłowo rozliczać czas pracy, a kierowcy mają pewność, że ich godziny są rejestrowane zgodnie z przepisami. Jest to istotne zarówno dla uczciwego wynagrodzenia, jak i dla zachowania norm dotyczących zmęczenia i odpoczynku.

Niestety, zdarzają się próby manipulowania tachografem w celu fałszowania zapisów. Na przykład poprzez stosowanie magnesów lub niedozwolonych urządzeń zakłócających rejestrację. Takie działania są surowo karane. Za ingerencję w tachograf kierowca może otrzymać karę finansową sięgającą nawet 10 000 zł, a także stracić prawo jazdy na trzy miesiące. Ponadto przedsiębiorstwa, które tolerują manipulacje, również narażają się na poważne konsekwencje, w tym wysokie grzywny i utratę dobrej reputacji w branży transportowej.

Czas pracy kierowcy tira a normy czasu pracy w innych zawodach

Czas pracy kierowcy tira znacznie różni się od norm obowiązujących w innych zawodach. Wynika to nie tylko z charakteru tej pracy, ale także z konieczności zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Podczas gdy w wielu profesjach normy są stosunkowo proste i przewidują stałe godziny pracy, kierowcy muszą przestrzegać szczegółowych regulacji dotyczących jazdy, odpoczynku i przerw.

Długość dnia pracy

Standardowo w większości zawodów norma dzienna wynosi 8 godzin, co daje 40 godzin w ciągu pięciodniowego tygodnia pracy, z możliwością wydłużenia do 48 godzin (zgodnie z Kodeksem pracy). Kierowcy podlegają jednak przepisom Rozporządzenia (WE) nr 561/2006, które ogranicza ich dzienny czas jazdy do 9 godzin (z możliwością przedłużenia do 10 godzin dwa razy w tygodniu).

Okresy odpoczynku

W typowych zawodach przerwy są dowolnie ustalane przez pracodawcę, np. 15-minutowa przerwa w pracy po 6 godzinach. W przypadku kierowców obowiązują ścisłe regulacje. Po 4,5 godzinach jazdy muszą zrobić co najmniej 45-minutową przerwę. Regularny odpoczynek dobowy wynosi 11 godzin, a tygodniowy, co najmniej 45 godzin.

Tydzień pracy i jego limit

W większości zawodów maksymalny czas pracy tygodniowo nie może przekroczyć 48 godzin (z nadgodzinami). Kierowcy natomiast nie mogą prowadzić pojazdu dłużej niż 56 godzin w tygodniu i 90 godzin w ciągu dwóch tygodni, a ich całkowity czas pracy (nie tylko jazdy) nie może przekroczyć 60 godzin tygodniowo.

Obowiązkowa ewidencja czasu pracy

W wielu zawodach czas pracy rejestruje się np. poprzez systemy RCP (Rejestracji Czasu Pracy) czy listy obecności. U kierowców stosuje się tachografy, które automatycznie rejestrują jazdę, przerwy i odpoczynek, co pozwala na ścisłą kontrolę zgodności z przepisami.

Rygorystyczne normy czasu pracy kierowców nie wynikają wyłącznie z przepisów prawa pracy, lecz przede wszystkim z troski o bezpieczeństwo na drogach. Przemęczony kierowca stanowi poważne zagrożenie dla siebie i innych uczestników ruchu. Zbyt długie godziny jazdy bez odpoczynku zwiększają ryzyko wypadków spowodowanych sennością czy spadkiem koncentracji. Dlatego ścisła kontrola i egzekwowanie przepisów dotyczących czasu pracy w transporcie drogowym to nie tylko ochrona praw kierowców, ale także kluczowy element zapewnienia bezpieczeństwa na drogach.

Ewidencja czasu pracy kierowców - jak wygląda i jak ją poprawnie monitorować?

Warto pamiętać, że ewidencja czasu pracy kierowców w firmach transportowych ma na celu zapewnienie zgodności z przepisami oraz optymalizację zarządzania personelem. Może być prowadzona na różne sposoby, w zależności od używanych technologii. Najczęściej spotyka się zapisy w formie:

• Wykresówek,

• Wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,

• Plików pobranych z tych urządzeń,

• Innych dokumentów, które potwierdzają czas pracy.

Nie bez znaczenia jest zawartość takiego dokumentu. Każdy zapis w ewidencji powinien zawierać dane istotne dla monitorowania czasu pracy kierowcy. Są to:

• Liczba przepracowanych godzin,

• Godzina rozpoczęcia i zakończenia pracy,

• Liczba godzin nadliczbowych,

• Godziny pracy w porze nocnej,

• Dni wolne od pracy oraz dyżury,

• Informacje dotyczące zwolnień z pracy (np. chorobowych).

Jest kilka metod poprawnego monitorowania tych zdarzeń i prowadzenia ewidencji. Jedną z nich jest użycie tachografów. Tachografy cyfrowe są podstawowym narzędziem w monitorowaniu czasu pracy kierowców. Dzięki nim możliwe jest precyzyjne rejestrowanie czasu jazdy i odpoczynku, co stanowi gwarancję zgodności z przepisami dotyczącymi czasu pracy. Innym sposobem jest monitoring GPS. Systemy GPS stanowią doskonałe uzupełnienie tachografów, dostarczając dodatkowe dane dotyczące trasy przejazdu oraz czasu postoju, co pozwala na jeszcze dokładniejszą kontrolę nad pracą kierowców.

Możliwe jest też korzystanie z dedykowanego oprogramowania do zarządzania czasem pracy kierowców znacznie ułatwia cały proces. Takie programy umożliwiają automatyczne generowanie raportów, naliczanie godzin pracy oraz zapewniają zgodność z obowiązującymi przepisami.

Dokumentacja związana z ewidencjonowaniem czasu pracy kierowców powinna być przechowywana przez okres 10 lat. Jest to istotne dla zachowania zgodności z przepisami oraz w przypadku kontroli. Prowadzenie ewidencji jest wymogiem prawnym, ale pod wieloma względami także elementem efektywnego zarządzania personelem. Ma znaczenie nie tylko w momencie, gdy przedsiębiorcę odwiedza Inspektor PIP. Ma też ogromny wpływ na sprawne funkcjonowanie każdej firmy transportowej.

Czas pracy kierowcy zawodowego - najważniejsze informacje

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno kierowcom, jak i innym uczestnikom ruchu drogowego. Wymaga to szczególnego podejścia, ponieważ ogólne przepisy Kodeksu pracy nie wystarczają, by odpowiednio chronić pracowników w tej branży. Odpowiednie regulacje są potrzebne, aby zapobiec zmęczeniu kierowców i zagwarantować bezpieczną organizację pracy.

Przepisy określają ile godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym kierowca może poświęcić na jazdę, oraz wyznaczają regularne tygodniowe okresy odpoczynku. Precyzują też, że do czasu pracy wlicza się nie tylko godziny spędzone za kierownicą, ale także inne aktywności kierowcy.

Podstawowe akty prawne regulujące czas pracy kierowców:

• Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców

• Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady

• Pakiet Mobilności

Znajomość tych przepisów jest istotna, zwłaszcza dla osób rozpoczynających pracę w transporcie, gdyż pomaga to uniknąć nieporozumień z pracodawcą i zapewnia zgodność z prawem. Jeśli jesteś więc kierowcą, musisz poznać zasady, na podstawie których należą Ci się przerwy i czas odpoczynku. Zmiany w przepisach, takie jak te wprowadzone przez Pakiet Mobilności, miały na celu poprawę przejrzystości ewidencji czasu pracy kierowców i ich ochronę przed nadmiernym obciążeniem.